Ik heb mezelf deze week overtroffen door twee keer, ik herhaal: twee keer, voor de school te zingen. De tweede keer was zelfs met familie van andere leerlingen er bij. Voor mijn doen is dat best bijzonder, want ik ben er - nu nog steeds - van overtuigd dat ik niet kan zingen. Vroeger dacht ik van wel, maar ik hoorde ooit mijn eigen gezang terug op een bandje en raakte een soort van getraumatiseerd. Ondanks dat konden mijn vrienden me overhalen om toch mee te zingen. Ik ben eigenlijk wel blij dat ik het gedaan heb. Open staan voor nieuwe dingen is erg belangrijk voor je ontwikkeling.
Deze hele week was bijzonder. We hebben nauwelijks les gehad. Het was een projectweek waarin we verschillende workshops volgden. Een van mijn leraren zei dat de week er was om te ontdekken waar je goed in bent. Ik vind dat wel een mooi idee. Zelf geloof ik er in dat iedereen talent heeft. Het is alleen soms wel moeilijk om te ontdekken welk talent je zelf precies hebt. Een van mijn vrienden bijvoorbeeld is ongelofelijk goed op de piano. Wat hij allemaal kan spelen... echt wonderlijk. Iedereen zegt dat hij talent heeft, maar als hij nooit in aanraking was gekomen met de piano, had hij ook nooit ontdekt hoe goed hij kon spelen. Tenminste, dat is mijn theorie. Er zijn natuurlijk ook mensen die zeggen dat er maar een paar zijn die echt talent hebben en dat ook gewoon weten. Daar geloof ik niet in.
Op donderdag gingen we naar de dierentuin. Daar kregen we een rondleiding die speciaal voor ons slechtziende en blinde mensen was aangepast. Hieronder een paar foto's:
Vrijdag was de finaledag. Op die dag mochten ouders komen kijken naar alles wat we in de projectweek, tijdens de workshops, hadden gemaakt. En... ik moest zingen. Woensdag had ik al gezongen voor de school, maar dat was meer een oefening. Op vrijdag was het échte optreden met een veel groter publiek. Iedereen zei tegen me dat het goed ging. Maar ik weet het nog niet zo zeker. Ik hoop maar dat niemand het heeft opgenomen...
