Serious Request is Begonnen!

Er is nooit echt iets bijzonders geweest tussen mij en Serious Request, maar sinds Tom Chaplin, mijn idool, samen met Laura Jansen het themanummer van dit jaar verzorgt, volg ik het wel heel intensief.

Klik hier om het nummer te downloaden en Serious Request 2012 te steunen!

Onze Jarenlange Vriendschap

Tom en ik leerden elkaar kennen op de peuterspeelzaal. We waren allebei nog jonge, onervaren peuters. Van die tijd weet ik niet veel meer. Ik weet nog wel dat we het niet zo goed konden vinden met elkaar. Nog niet. Dat kwam later.

In de jaren na onze eerste ontmoeting zijn we steeds dichter naar elkaar toe gegroeid. Toen onze tijd op de peuterspeelzaal er op zat, gingen we naar de zelfde basisschool. Daar zaten we een tijdje bij elkaar in de klas. Toen veranderde dat en zagen we elkaar niet meer tijdens de lessen. Later kwamen we weer bij elkaar in de klas terug. Dat was voor een jaar of twee zo. Toen ging ik helemaal van school en liet Tom achter.

Ik ben nu weer van school verandert. Tom en ik zien elkaar dus nauwelijks meer. Gelukkig spreken we elkaar zowat elke dag. Onze vriendschap heeft zo z'n ups en downs, maar de laatste jaren gaat het erg goed tussen ons. Wij vormen samen een team, een duo. Duo M en T, zo hebben we onszelf genoemd. Nu hebben we zelfs een gezamenlijke blog opgericht die onze vriendschap een beetje symboliseert. Hopelijk blijven we vrienden voor het leven!

Klik hier en neem een kijkje op onze gezamenlijke weblog!

Vaarwel Beugel!

Het is even wennen. Bijna vier jaar lang heb ik er mee rondgelopen. Zonder onderbrekingen heb ik hem gedragen. Soms had ik er last van, vooral na een bezoekje aan de orthodontist. Maar meestal voelde ik er niets van. Het was gewoon een soort onderdeel van mijn gebit geworden. En nu... is hij er uit. Ik kan het nog maar nauwelijks geloven.

 

< Het duurde wel erg lang voordat ie er echt uit was. Ze deden er een uur over, want niet alleen de beugel werd er uit gehaald. Ze zetten ook draadjes achter mijn tanden. Die moeten er voor de rest van mijn leven blijven zitten, om er voor te zorgen dat al die jaren werk niet voor niets zijn geweest. Ik heb er niet zo heel veel last van. Ook moet ik nog een jaar lang een nachtbeugel dragen. Die gaat mijn moeder aankomende woensdag ophalen. Ik hoef dan gelukkig niet mee. Ik hoef die beugel alleen maar te dragen als ik slaap. Ik ben er dus nog niet 100 % van af, maar de beugel die ik al die tijd gedragen heb is er wel uit. Alles gaat nu makkelijker: eten, en zeker het poetsen.