Iedereen die dagelijks achter de computer zit heeft er weleens mee te maken. Soms zijn ze groot, soms zijn ze klein, het kunnen virussen zijn of programma's die niet met elkaar kunnen samenwerken. Computerproblemen zijn er altijd wel. En als je dan ook een beperking aan je ogen hebt waardoor je minder ziet dan het gebruikelijke wordt het alleen nog maar erger. Dan wordt het surfen over het Internet je moeilijk gemaakt door zoiets simpels als de bouw van een website. Een site die is opgebouwd uit animaties en kleurige tekstvakken is misschien wel mooi, maar voor mensen die niet of nauwelijks kunnen zien is het heel irritant. Het programma dat ik gebruik om gewoon op de computer te werken is een schermlezer genaamd 'Supernova'. Meestal is het heel handig. Het is een programma met spraak, braille en vergroting. Ik gebruik ze alle drie, maar ik ken ook mensen die alleen spraak en braille, of alleen vergroting gebruiken. Het is dus in principe een heel goed programma. Maar het kan ook tegen je werken. Zeker als je een hele oude versie van Supernova hebt en een hele nieuwe Internetbrowser. Dat botst natuurlijk ontzettend. 
Natuurlijk is het niet alleen het Internet dat zorgt voor problemen. Je kunt ze ook zelf veroorzaken door onbewust iets in te stellen. Later weet je dan niet wat je gedaan hebt en weet je dus ook niet wat je er aan moet doen. Of het zijn virussen die meekomen met downloads. Op zich zijn deze problemen niet zo'n ramp. Ja, ze zijn irritant, maar als je ze oplost is alles weer goed. De problemen die echt erg zijn, zijn de hardnekkige problemen. De dingen die onoplosbaar lijken. Dat zijn de dingen die tot ergernissen en frustraties leiden. Ze kunnen ook door de jaren heen ontstaan. Voordat ik deze computer had had ik een andere die op den duur heel erg sloom werd. Ook had die computer nog veel meer afwijkingen. Ik dacht dat ik van al die digitale narigheid af zou zijn zodra ik een nieuwe had, maar niets leek minder waar. Oké, deze Pc is sneller en moderner en mooier. Dat is sowieso een verbetering. Ook heeft hij Windows 7. Iets waar ik heel blij mee ben. Dat besturingsprogramma trok me wel aan, al komt dat misschien alleen maar omdat ik de start up sound zo leuk vind.
Hoe dan ook, ik had mijn nieuwe computer, maar de problemen waren nog niet helemaal voorbij. Ik vrees dat ze dat ook nooit zullen zijn. Ik had vandaag weer zoiets raars... Mijn browser stuurde me elke keer als ik op een verkorte link klikte, bijv. op een verkorte link op de site van Twitter, door naar een zoekmachine die ik niet eens kende. Dit was al een paar dagen zo en ik werd het uiteindelijk zo zat dat ik maar besloot om systeemherstel te gebruiken. Systeemherstel is dé manier om al je computerproblemen op te lossen. Het is ook mijn standaard vluchtroute als ik echt niet meer weet wat te doen. Helaas kan systeemherstel ook voor nog meer problemen zorgen. Dat ontdekte ik afgelopen middag. Mijn systeem was net hersteld, toen ik tot mijn grote schrik ontdekte dat er iets fout was gegaan. Mijn geluid deed het niet meer. En ja, wat is een slechtziende nou met een computer zonder geluid? Helemaal niets natuurlijk. Ik herstelde het systeem nog een aantal keren en na wat gepruts aan de instellingen en de boxen was het dan toch maar mooi gelukt. Mijn geluid doet het nu weer zoals het hoort. Toch heb ik nog het geluk dat ik nog iets zie. Tom, mijn beste vriend die ik al twaalf jaar ken moet het zonder dat restje zicht doen dat mij nog bespaart is gebleven. Hij moet alles met sneltoetsen doen en kan niet even snel naar de muis grijpen als iets hem niet lukt Ik kan dat wel en doe dat dan ook regelmatig. Toch voel ik me altijd wel schuldig als mijn hand de muis weer eens vastpakt. Ik voel me schuldig om dat ik dat wel kan en hij niet. En hij is natuurlijk niet de enige. Er zijn nog veel meer blinde mensen die niet dat kleine beetje zicht van mij hebben. Al zie ik niet zo veel, het is net goed genoeg om te zorgen dat ik niet volledig afhankelijk ben van Claire, de computerstem die vertelt wat er op je beeldscherm staat. Of van de brailleleesregel, die niet altijd alles laat zien wat ie moet laten zien. Ik heb nog geluk gehad. Door de jaren heen heb ik veel Internet ervaring op gedaan en ik ben de computer zowel als mijn vriend als mijn vijand gaan zien. Hij kan je helpen, maar als het je niet meezit kan hij het alleen maar moeilijker voor je maken. Dat is nou eenmaal het harde leven van deze digitale wereld.
Natuurlijk is het niet alleen het Internet dat zorgt voor problemen. Je kunt ze ook zelf veroorzaken door onbewust iets in te stellen. Later weet je dan niet wat je gedaan hebt en weet je dus ook niet wat je er aan moet doen. Of het zijn virussen die meekomen met downloads. Op zich zijn deze problemen niet zo'n ramp. Ja, ze zijn irritant, maar als je ze oplost is alles weer goed. De problemen die echt erg zijn, zijn de hardnekkige problemen. De dingen die onoplosbaar lijken. Dat zijn de dingen die tot ergernissen en frustraties leiden. Ze kunnen ook door de jaren heen ontstaan. Voordat ik deze computer had had ik een andere die op den duur heel erg sloom werd. Ook had die computer nog veel meer afwijkingen. Ik dacht dat ik van al die digitale narigheid af zou zijn zodra ik een nieuwe had, maar niets leek minder waar. Oké, deze Pc is sneller en moderner en mooier. Dat is sowieso een verbetering. Ook heeft hij Windows 7. Iets waar ik heel blij mee ben. Dat besturingsprogramma trok me wel aan, al komt dat misschien alleen maar omdat ik de start up sound zo leuk vind. 
Hoe dan ook, ik had mijn nieuwe computer, maar de problemen waren nog niet helemaal voorbij. Ik vrees dat ze dat ook nooit zullen zijn. Ik had vandaag weer zoiets raars... Mijn browser stuurde me elke keer als ik op een verkorte link klikte, bijv. op een verkorte link op de site van Twitter, door naar een zoekmachine die ik niet eens kende. Dit was al een paar dagen zo en ik werd het uiteindelijk zo zat dat ik maar besloot om systeemherstel te gebruiken. Systeemherstel is dé manier om al je computerproblemen op te lossen. Het is ook mijn standaard vluchtroute als ik echt niet meer weet wat te doen. Helaas kan systeemherstel ook voor nog meer problemen zorgen. Dat ontdekte ik afgelopen middag. Mijn systeem was net hersteld, toen ik tot mijn grote schrik ontdekte dat er iets fout was gegaan. Mijn geluid deed het niet meer. En ja, wat is een slechtziende nou met een computer zonder geluid? Helemaal niets natuurlijk. Ik herstelde het systeem nog een aantal keren en na wat gepruts aan de instellingen en de boxen was het dan toch maar mooi gelukt. Mijn geluid doet het nu weer zoals het hoort. Toch heb ik nog het geluk dat ik nog iets zie. Tom, mijn beste vriend die ik al twaalf jaar ken moet het zonder dat restje zicht doen dat mij nog bespaart is gebleven. Hij moet alles met sneltoetsen doen en kan niet even snel naar de muis grijpen als iets hem niet lukt Ik kan dat wel en doe dat dan ook regelmatig. Toch voel ik me altijd wel schuldig als mijn hand de muis weer eens vastpakt. Ik voel me schuldig om dat ik dat wel kan en hij niet. En hij is natuurlijk niet de enige. Er zijn nog veel meer blinde mensen die niet dat kleine beetje zicht van mij hebben. Al zie ik niet zo veel, het is net goed genoeg om te zorgen dat ik niet volledig afhankelijk ben van Claire, de computerstem die vertelt wat er op je beeldscherm staat. Of van de brailleleesregel, die niet altijd alles laat zien wat ie moet laten zien. Ik heb nog geluk gehad. Door de jaren heen heb ik veel Internet ervaring op gedaan en ik ben de computer zowel als mijn vriend als mijn vijand gaan zien. Hij kan je helpen, maar als het je niet meezit kan hij het alleen maar moeilijker voor je maken. Dat is nou eenmaal het harde leven van deze digitale wereld.
